Gramofonun icadıyla başlayan gürültü artık yerini sessizliğe bırakıyor. Yazma nedenlerimin tamamı yazmama nedenlerine dönüşmüş durumda. Artık ağzında sigarasıyla, kararmış bir bankta oturan karakterler oluşturmak istemiyorum. Yada ruhları afaka süzülen Mustafaları. Kelimelere inancımı yitirmiş durumdayım. "Öldü" kelimesiyle yok ettiğim Mathilda, salonumda. Artık korkutmuyor beni. İsmini tam hatırlamadığım bir karakter vardı, sağ yanı felçi. İnanırmısınız sol yanıda felçlenmiş, evvelsi gün akşamüstüne doğru. Dostum Rıza iyi. Artık iki avuç toprak örtüyor aciz bedenlerimizi.
Gramofonun manifestosu hala aklımda. "..içimizde Gramofonun bir parçası hep eksik kalmıştı." O parçayı tamamladığımıza göre bana müsade.
Ben Hasan, Hüseyin'i öldürmüş bir katil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder